အေမ့အိမ္ တည္းခိုခန္း

ပိုင္ရွင္ကိုခြင့္မေတာင္ပဲနဲ႕ဓါတ္ပံုရိုက္ၿပီး ပိုစ့္တင္ခဲ့တာကိုခြင့္လႊတ္ေပးပါ။

တံခါး (ေဆာင္းပါး)

တခါတရံမွာ လူတစ္ဦး တစ္ေယာက္ရဲ႕ အမွတ္တမဲ႔ စကားေလးေတြက  မွတ္သားစရာေတာ္ေတာ္မ်ား က်န္ခဲ႔ေစပါတယ္ ။ တစ္ေန႔ အမ်ိဳးသားနဲ႔ သူ႕သူငယ္ခ်င္းေတြ အလုပ္က ျပန္လာၾကတယ္ ။ ျပန္လာခ်ိန္တိုင္း ကေလးေတြလို တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ တြန္းထိုးေဆာ႔ကစားၿပီး ျပန္လာတတ္ၾကတဲ႔ သူေတြ ဒီေန႔ေတာ႔ ေတာ္ေတာ္ကို ညိမ္သက္ေနၾကပါတယ္ ။ အမ်ိဳးသားအလုပ္က ျပန္လာကာစမို႕ မေမးဘဲ ထမင္းခူုးစရာရွိတာကိုတာ ခူးေနလိုက္မိပါတယ္ ။ ထမင္းစားေသာက္ၿပီးလို႔ ခဏေနမွ အလုပ္ျပန္လာခ်ိန္က ညိမ္ေနၾကတဲ႔ အေၾကာင္းအရာကို ေမးၾကည္႔ေတာ႕ သူတို႕ထဲက တစ္ေယာက္ကို က်န္တဲ႔သူေတြက ၀ိုင္းစတာကို ဟိုတစ္ေယာက္က ေကာက္သြားလို႕ ညိမ္ေနၾကတဲ႔ အေၾကာင္း အမ်ိဳးသားက ေျပာျပတယ္ ။ ေနာက္တေန႔ အစခံရတဲ႔ တစ္ေယာက္က အလုပ္မဆင္းတာမို႕ ေမာင္နွမ ႏွစ္ေယာက္စကားလက္ဆံုၾကမိတယ္ ။
* မေန႔က ေမာင္ေလး ကို ၀ိုင္းစၾကတယ္ဆို …စတာေလးကို အခ်င္းခ်င္း ေကာက္စရာလားကြယ္ *
* မမကလည္း သူတို႕စတယ္ဆိုတာ တရားလြန္လို႔ဗ်….ကၽြန္ေတာ္ အိမ္သာတက္ေနတယ္ဗ်ာ ။ ပထမတခါ အိမ္သာတံခါးကို ေသာ႔နဲ႕လာဖြင္႔တယ္ ။ ကၽြန္ေတာ္ေအာ္ယံုဘဲ ေအာ္လိုက္တယ္ ။ဘာတစ္ခုမွ

မင္းအတြက္

                 

သူမ်ားေတြလို....ငါ့မွာ
ကားမရွိဘူး။ ဒါေပမယ့္......
မင္း လုိရာပုိ့ႏုိင္ဖုိ့
( မင္း ေစလုိရာ သြားႏုိင္ဖုိ့ )
ေျခတစုံ ရွိတယ္..။
သူမ်ားေတြလုိ.....ငါ့မွာ
ဆုိင္ကယ္ မရွိဘူး။ ဒါေပမယ့္
ပုိတယ္လုိ့ ထင္ရတာက
အေမေပးခဲ့တဲ့ ရုိးသားမႈနဲ့
သုံးစားမရတဲ့ ေယာက်္ားမာနေတြေတာ့ ရွိတယ္။